Kazimiera
Pomimo obecnego zamieszania w świecie medycznym, wydaje się, że koszt obowiązkowego ubezpieczenia dla lekarzy pozostaje stosunkowo niski. W rzeczywistości w stanie Nowy Jork lekarze OB/GYN płacą za ubezpieczenie medyczne aż 214 999 dolarów rocznie. Jest to ułamek tego, co lekarze płacą za ubezpieczenie medyczne w Szwajcarii.
OB/GYNs pay as much as $214,999 per year in New York State
OB/GYNs in New York State are paying some of the highest malpractice insurance premiums in the country. W rzeczywistości, jeśli jesteś OB/GYN w tym stanie, możesz płacić nawet 214,999 dolarów rocznie. Jednakże, ta liczba reprezentuje tylko koszty obrony roszczeń. Nie obejmuje ona żadnych kosztów związanych z postępowaniem sądowym dotyczącym błędu w sztuce, w tym straconego czasu i kosztów medycznych – ta myśl pochodzi od autora strony Naucz się odzyskać. OB/GYNs w New Jersey płacą jeszcze więcej, średnio prawie $290,000 rocznie.
Oprócz kosztów ubezpieczenia od błędów w sztuce, lekarze w stanie Nowy Jork borykają się również z wysokimi kosztami odpowiedzialności medycznej. Jest to szczególnie prawdziwe dla Ob/GYNs, którzy są najbardziej ryzykowne specjalności w dziedzinie medycyny. Podczas gdy cena ubezpieczenia malpractice jest z pewnością wysoka, nie jest niemożliwe znalezienie przystępnego ubezpieczenia malpractice. Jeśli jesteś OB/GYN szukającym ubezpieczenia malpractice, upewnij się, że sprawdzisz to w swojej lokalnej agencji stanowej.
Koszt ubezpieczenia malpractice zależy również od rodzaju ubezpieczenia, którego potrzebujesz, a także od Twojej lokalizacji. Na przykład, OB/GYNs w Long Island, Nowy Jork, płacą najwyższe składki na ubezpieczenie od błędów w sztuce w kraju.
Konflikty pomiędzy lekarzami a towarzystwami wzajemnej pomocy i rządowymi władzami ubezpieczeniowymi
Na początku XX wieku istniało wiele opcji ubezpieczeń zdrowotnych dostępnych dla konsumentów. Ubezpieczyciele chcieli kontrolować koszty opieki medycznej, natomiast towarzystwa medyczne walczyły o zminimalizowanie swojej ekonomicznej zależności od ubezpieczeń zdrowotnych. Obie strony walczyły o kompleksową reformę opieki zdrowotnej, ale ubezpieczyciele jeszcze nie wygrali. Kilka stowarzyszeń medycznych szukało inspiracji w Niemczech i Francji. Francuzi i Szwajcarzy prowadzili podobne debaty na temat ubezpieczeń zdrowotnych od początku wieku do lat sześćdziesiątych.
Najważniejszym problemem było to, że ubezpieczyciele zdrowotni nie chcieli kontrolować podaży lekarzy i usług medycznych. Prowadziło to do wielu konfliktów zarówno z przewoźnikami, jak i z lekarzami. Ubezpieczyciele lobbowali za rządową regulacją opłat za usługi medyczne, natomiast lekarze niechętnie przyjmowali płatności osób trzecich. W końcu obie strony potknęły się na drodze drugiej. Ubezpieczyciele naciskali na obowiązkowe pokrycie, a stowarzyszenia medyczne walczyły z nim.
Najbardziej efektywne rozwiązania były połączeniem modelu firmy ubezpieczeniowej i modelu A.M.A. Model firmy ubezpieczeniowej płacił lekarzom stałą opłatę za każdą usługę. Stanowiło to wyraźny kontrast z modelem, w którym płacono lekarzom na podstawie ilości czasu poświęconego na leczenie pacjenta. Model ten wymagał również, aby każdy lekarz świadczył te same usługi medyczne w ten sam sposób. Doprowadziło to do powstania kilku biur usług medycznych.
Medical liability mutual insurance company (MLMIC) reported assets exceeding $5.8 billion with $3.3 billion in liabilities
MLMIC is the largest medical liability insurance company in New York State. Ubezpiecza ponad 13.000 lekarzy i jest częścią rodziny Berkshire Hathaway. Jej wyniki finansowe w trzecim kwartale 2015 r. były mocne – aktywa wyniosły 5,8 mld dolarów, a zobowiązania 3,3 mld dolarów. W ciągu dziewięciu miesięcy zakończonych we wrześniu MLMIC wypracował zysk w wysokości 279 mln dolarów. Był to wzrost z 250 mln dolarów w 2013 roku.
Według National Practitioner Data Bank, który śledzi wypłaty za błędy medyczne, liczba wypłat stale spadała w ciągu ostatnich szesnastu lat. W 2008 roku łączna kwota wypłacona wyniosła 1,9 miliarda dolarów, a w 2014 roku było to nieco poniżej 1,5 miliarda dolarów. Liczba ta nie obejmuje wydatków organizacji samoubezpieczonych, które nie są zobowiązane do zgłaszania roszczeń ubezpieczeniowych.
Kilka innych czynników wpływa na wysokość odszkodowań wypłacanych w sprawach o błędy w sztuce. Należą do nich opłaty adwokackie, wydatki administracyjne i koszty medycyny defensywnej. Koszty medycyny defensywnej obejmują usługi medyczne zlecone przez dostawcę usług zdrowotnych w celu zmniejszenia ryzyka odpowiedzialności lekarza. Może być trudno określić te koszty w kategoriach ekonomicznych. Stanowią one jednak 35 procent wszystkich kosztów odszkodowań.
Mając na uwadze te czynniki, lekarze powinni lobbować u przewoźników, aby obniżyć składki. Powinni też mieć możliwość otrzymania kredytu za składki, które płacą stanowym ubezpieczycielom od błędów medycznych. Obecnie nowojorscy lekarze płacą najwyższe składki w kraju i powinni mieć prawo do ich obniżenia. Ponadto lekarze posiadający przywileje szpitalne powinni mieć możliwość otrzymania bezskładkowej warstwy nadwyżkowego pokrycia w wysokości 1 mln dolarów. Ubezpieczyciele powinni również uważać, by nie podnosić składek w oparciu o dochody lekarzy.
Koszty ubezpieczenia zdrowotnego w USA są niższe niż w Szwajcarii
W porównaniu z USA, koszty ubezpieczenia zdrowotnego w Szwajcarii są wyższe. Jednak jakość usług i dostęp do opieki zdrowotnej są lepsze.
Szwajcarski system opieki zdrowotnej w dużej mierze opiera się na prywatnych ubezpieczycielach. Istnieje około 90 niekomercyjnych ubezpieczycieli zdrowotnych, którzy konkurują o podstawowe ubezpieczenie. Ubezpieczyciele ci sprzedają również ubezpieczenia dodatkowe, które kupuje się na usługi nie objęte ubezpieczeniem podstawowym. Te dodatkowe usługi mogą obejmować medycynę alternatywną, leczenie dentystyczne i pobyty w szpitalu.
Szwajcarski system opieki zdrowotnej jest również bardzo zdecentralizowany. Każdy kanton ma swojego wybranego ministra zdrowia publicznego i każdy kanton ustala ceny różnych procedur. Ponadto każdy kanton jest odpowiedzialny za opiekę po godzinach.
Szwajcarski system opieki zdrowotnej obejmuje również wymóg obowiązkowego podstawowego ubezpieczenia zdrowotnego. Oznacza to, że wszyscy mieszkańcy Szwajcarii muszą wykupić ubezpieczenie zdrowotne. Ubezpieczenie to jest oferowane przez ubezpieczycieli nonprofit oraz konkurencyjnych ubezpieczycieli nonprofit na giełdach kantonalnych.
Podstawowe ubezpieczenie zdrowotne obejmuje większość zabiegów ambulatoryjnych i wizyt lekarskich. Dostępne są jednak również odliczenia i dopłaty. Osoby, które zdecydują się na wyższy udział własny, mogą obniżyć składki nawet o 50%.
Szwajcarski system opieki zdrowotnej jest również w dużej mierze zdecentralizowany, co pozwala Federalnemu Urzędowi Zdrowia Publicznego regulować i nadzorować prawne stosowanie obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Ustala on również ceny farmaceutyków.
Istnieją inne systemy ubezpieczeń społecznych, w tym ubezpieczenia wojskowe, które również są finansowane z podatków. Są one finansowane z podatków federalnych, podatków ogólnych i podatków miejskich. Do redystrybucji środków pomiędzy ubezpieczycieli wykorzystywany jest system wyrównywania ryzyka. Jest on dostosowany do wieku, płci i głównych wydatków z poprzedniego roku.
Istnieją również plany nonprofit oferowane na zasadzie for-profit. Niektóre plany medyczne działają w oparciu o model planu HMO, który wymaga od pacjentów odwiedzania wyznaczonego ośrodka opieki zdrowotnej w celu uzyskania podstawowej opieki zdrowotnej.
MLMIC dywidendy dla lekarzy
MLMIC wypłacił lekarzom 500 milionów dolarów dywidendy. Zaczęło od wypłacenia 7,5 proc. specjalnej dywidendy dla wszystkich ubezpieczonych. Następnie wypłaci 5-procentową dywidendę dla lekarzy, dentystów i lekarzy średniego szczebla.
Niedawna decyzja sądu w sprawie demutualizacji MLMIC potwierdziła mądrość tej praktyki. Sprawa dotyczyła lekarza, który był wymieniony jako ubezpieczony na polisie MLMIC. Polisę wykupił pracodawca lekarza.
MLMIC został przekształcony w akcyjną firmę ubezpieczeniową. Berkshire Hathaway nabył firmę za ponad 2,5 miliarda dolarów. Rada Dyrektorów firmy zatwierdziła 5-procentową dywidendę. Wypłata została umieszczona w depozycie.
Escrow został wprowadzony w ruch przez nakaz Departamentu Usług Finansowych. The order imposed conditions on MLMIC, including that the company hold the money in escrow until the end of the adversarial proceeding. MLMIC zastosował się do nakazu.
Kilka praktyk medycznych, w tym jedna prowadzona przez powoda, Maple Medical, z powodzeniem wygrało sprawę MLMIC. Wygrali na wielu podstawach, w tym na podstawie stare decisis. Sprawa MLMIC ujawniła również bardziej nietypowe roszczenia wobec lekarzy.
Sprawa MLMIC czerpała z Prawa Ubezpieczeniowego SS 7307, które mówi, że ubezpieczający ma prawo do świadczenia pieniężnego. „Designee” ma prawo do sprzeciwu wobec dystrybucji świadczenia pieniężnego na rzecz ubezpieczającego.
Szereg praktyk lekarskich nie zgodziło się z poglądem MLMIC, że lekarze byli nazwanymi stronami ubezpieczonymi. Wiele praktyk polegało na swoich praktykach, aby działali jako powiernicy, w tym w sprawach administracji polis. Niektóre z tych praktyk nie wspomniały o wypłatach dywidend dla swoich lekarzy.
Jednak wielu lekarzy nie wykorzystywało praktyki jako agenta do otrzymywania dywidend. Niektórzy pracownicy faktycznie delegowali swoje prawo do otrzymywania dywidend do swoich pracodawców.
