Ubezpieczenie zdrowotne w Norwegii – przewodnik dla Polaków

Praca w Norwegii wiąże się z koniecznością zrozumienia lokalnego systemu opieki zdrowotnej. Polacy zatrudnieni w Norwegii mają dostęp do świadczeń medycznych. Mogą też rozszerzyć ubezpieczenie na rodzinę w Polsce. Ten artykuł wyjaśnia kluczowe kwestie dotyczące ubezpieczenia zdrowotnego w Norwegii. Dowiesz się o systemie Folketrygden, dokumentach S1 i EKUZ oraz kosztach leczenia.

Norweski system opieki zdrowotnej

System opieki zdrowotnej w Norwegii działa sprawnie. Nazywa się Folketrygden. Oznacza system bezpośrednich świadczeń. Finansowanie pochodzi głównie z podatków. System zapewnia powszechny dostęp do opieki. Dotyczy to obywateli i cudzoziemców. Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne obejmuje legalnie przebywających w kraju. Każdy mieszkaniec ma prawo do podstawowej opieki. Dostępne są też usługi specjalistów. System bazuje na zasadach równości. Regiony zarządzają usługami medycznymi. Mają różne zasoby i infrastrukturę.

System jest dobrze zaplanowany i skuteczny. Skupia się na potrzebach pacjenta. Wysoka jakość usług medycznych wyróżnia Norwegię. Na 10 tysięcy mieszkańców przypada 4,1 lekarzy. W Polsce ten wskaźnik wynosi 2,2. W Szwajcarii, Holandii i Portugalii to 3,8 lekarza. System organizowany jest na trzech poziomach. Są to poziom gminny, regionalny i narodowy. Rejestracja u lekarza rodzinnego jest konieczna. Lekarze pierwszego kontaktu to fastleger. Specjalistyczna opieka wymaga skierowania. Skierowanie wystawia lekarz rodzinny.

System gwarantuje dostęp niezależnie od statusu imigracyjnego. Cudzoziemcy mają prawo do opieki na równi z Norwegami. Muszą przedstawić dokumenty potwierdzające prawo do usług. Długie czasy oczekiwania stanowią wyzwanie. Bariery językowe bywają problemem. Można korzystać z narzędzi tłumaczeniowych. Rozwija się telemedycyna. Inicjatywy zwiększają dostępność dla cudzoziemców.

Ubezpieczenie zdrowotne dla pracujących w Norwegii

Ubezpieczenie zdrowotne w Norwegii jest automatyczne. Zaczyna obowiązywać od pierwszego dnia pracy. Przysługuje każdemu legalnie zatrudnionemu. Członkostwo w norweskim systemie opieki społecznej jest kluczowe. Składki na ubezpieczenie zdrowotne są odprowadzane. Pracodawca potrąca je z wynagrodzenia brutto. Składka wynosi około 8,2% dochodu brutto. Dla osób prowadzących firmę składka zależy od rocznego dochodu. Składka automatycznie trafia do systemu opieki. System Folketrygden pozwala korzystać ze świadczeń NAV. Obejmuje to opiekę zdrowotną, zasiłki i emerytury.

Możesz rozszerzyć ubezpieczenie na rodzinę. Dotyczy to bliskich mieszkających w Polsce. Istnieje możliwość ubezpieczenia bezrobotnej małżonki. Wymaga to rejestracji w polskim Urzędzie Pracy. Dobrowolna składka zdrowotna jest opcją. Wynosi 9% przeciętnego wynagrodzenia brutto. W I kwartale 2018 roku było to 426,59 zł miesięcznie. Przed wyborem formy ubezpieczenia rodzinnego warto przeanalizować opcje. Rozważ doraźne rozwiązania. Może to być rejestracja bezrobotnego lub korzystanie z EKUZ.

Podstawą ubezpieczenia w Polsce jest odprowadzanie składek. Dotyczy to składek na ubezpieczenie społeczne w Norwegii. Ubezpieczenie w norweskim systemie nie zwalnia z opłat poza Norwegią. Dokument S1 lub karta EKUZ są niezbędne. Zapewniają dostęp do opieki medycznej w innych krajach EOG.

Dokument S1 (dawniej E-106/E-109)

Dokument S1 potwierdza Twoje ubezpieczenie w Norwegii. Umożliwia korzystanie z opieki zdrowotnej w krajach EOG. Dotyczy to także Polski. Dokument S1 zastąpił druki E-106 i E-109. Zmiana nastąpiła we wrześniu 2019 roku. Wydaje go norweska instytucja Helfo. Druk S1 potwierdza ubezpieczenie. Gwarantuje dostęp do usług medycznych w krajach EOG. Możliwe jest korzystanie ze świadczeń publicznej opieki zdrowotnej. Odbywa się to na identycznych zasadach. Dotyczy to osób ubezpieczonych w danym kraju.

Prawo do rozszerzenia ubezpieczenia mają różni uprawnieni. Są to pracownicy i przedsiębiorcy. Dotyczy też osób pobierających świadczenia NAV. Emeryci i renciści również mogą je uzyskać. Dokument S1 może obejmować członków rodziny. Dotyczy to bliskich zamieszkałych w Polsce. Posiadanie norweskiego numeru identyfikacyjnego jest konieczne. Potrzebny jest D-nummer lub fødselsnummer. Wnioski o S1 Helfo rozpatruje indywidualnie. Czas oczekiwania na dokument S1 wynosi około 8 tygodni. Czasem jest to około 2 miesięcy. Decyzja o przyznaniu powinna zapaść w ciągu około 2 miesięcy. Po otrzymaniu dokumentu S1 przedstawiasz go w lokalnym NFZ w Polsce. Helfo może wysłać dokument bezpośrednio do NFZ.

Dokument S1 ma określony czas ważności. Wymaga odnawiania. Jest ważny do 2 lat. Dotyczy to umowy o pracę na czas nieokreślony. Posiadanie dokumentu S1 zapewnia bezpieczny dostęp do opieki. Daje spokojny sen. Mieszkanie w Norwegii z całą rodziną wyklucza S1. Możliwość uzyskania S1 istnieje przy pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych. Wymagana dokumentacja obejmuje kopię paszportu lub dowodu. Potrzebna jest umowa o pracę. Informacje o karcie podatkowej są wymagane. Wypełnij wniosek E-106, jeśli pracujesz w Norwegii. Odwiedzasz Polskę minimum 3 razy w roku. Wypełnij E-109, jeśli mieszkasz w Polsce. Pracujesz w Norwegii na umowę na czas nieokreślony.

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ)

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego to EKUZ. Pozwala korzystać ze świadczeń opieki medycznej. Dotyczy to terytorium innego kraju UE lub EFTA. Karta EKUZ wydawana jest bezpłatnie. W Norwegii wydaje ją Helfo. W Polsce wydaje ją NFZ. EKUZ zapewnia opiekę w nagłych przypadkach. Nie obejmuje leczenia planowego. Umożliwia podstawowe świadczenia medyczne. Dotyczy to publicznych ośrodków zdrowia. Jeśli planujesz dłuższe leczenie, potrzebny jest dokument S1.

EKUZ upoważnia do podstawowej opieki zdrowotnej. Dotyczy to krajów UE i EFTA. Korzystasz z niej na takich samych zasadach jak mieszkańcy kraju pobytu. EKUZ nie gwarantuje bezpłatnej opieki medycznej. EKUZ wymaga członkostwa w norweskim systemie ubezpieczeń społecznych. Każdy członek rodziny musi mieć własną kartę EKUZ. Warunkiem otrzymania karty jest rejestracja w norweskim rejestrze ludności. Potrzebny jest norweski numer personalny lub D-nummer.

Karty EKUZ można wyrobić online. Można też złożyć wniosek w oddziałach NFZ w Polsce. W Norwegii wniosek składasz w Helfo. Możesz to zrobić przez helsenorge.no. Potrzebujesz kodu MinID do logowania. Można też zamówić kartę telefonicznie. Numer telefonu to 800 43 573 lub 00 47 33 51 22 80. Karta zostanie przysłana pocztą. Czas oczekiwania wynosi około 10 dni. Czasem to około 2 tygodni. Ważność EKUZ wynosi zwykle 3 lata. Dla emerytów ważność wynosi do 5 lat. Dla innych ubezpieczonych do 6 miesięcy. Dla nieubezpieczonych dzieci poniżej 18 lat do 2 miesięcy. Certyfikat tymczasowo zastępuje EKUZ. Jest ważny do 30 dni. W przypadku utraty prawa do ubezpieczenia EKUZ traci ważność. Korzystanie z niej jest wtedy nielegalne.

Koszty opieki zdrowotnej w Norwegii

Opieka zdrowotna w Norwegii jest dotowana przez państwo. Pacjenci ponoszą część kosztów leczenia. Nazywa się to eigendelar. Wizyta u lekarza rodzinnego kosztuje od 179 do 301 NOK. Konsultacje online kosztują 179 NOK. Wizyta u specjalisty kosztuje 403 NOK. Dotyczy to wizyty ze skierowaniem. Porada bez skierowania to 450 NOK. Dodatkowo płatne są badania krwi. Kosztują 64 NOK. Badanie RTG to koszt 287 NOK. Transport sanitarny kosztuje 120 NOK. Wizyta domowa w ciągu dnia to 180 NOK. Wizyta nocna kosztuje 220 NOK. Niektóre usługi mogą być objęte opłatami. Dotyczy to na przykład fizjoterapii.

Szpitalna opieka stacjonarna jest bezpłatna. Roczny koszt leczenia ma limit. Przekroczenie 3165 NOK uprawnia do karty zwolnień. Karta zwolnień to frikort. Zwalnia z dalszych opłat w danym roku kalendarzowym. Istnieją wyjątki od wkładu własnego. Zwolnienie dotyczy dzieci poniżej 16 lat. Obejmuje kobiety w ciąży. Młodzież do 18 lat jest zwolniona. Osoby z poważnymi chorobami zakaźnymi również. Koszty leków w ramach niebieskich recept są ograniczone. Limit wynosi 520 NOK na trzymiesięczną dawkę.

Obcokrajowcy mają takie same prawa do opieki. Warunkiem jest wpisanie do systemu ubezpieczeń. Turystom z krajów EOG przysługują te same opłaty. Osoby spoza EOG powinny wykupić ubezpieczenie. Istnieją prywatne kliniki i szpitale. Oferują płatne usługi medyczne. Skracają czas oczekiwania na wizytę. Rozważ prywatną polisę zdrowotną. Zapewni szybszy dostęp do usług.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Tabela przedstawia porównanie ważności dokumentów ubezpieczeniowych w Norwegii.

Dokument	Okres ważności
Druk E-106	2 lata
Druk E-109	2 lata
EKUZ (zwykle)	3 lata
EKUZ (emeryci)	Do 5 lat
EKUZ (inni ubezpieczeni)	Do 6 miesięcy
EKUZ (dzieci <18, nieubezpieczone)	Do 2 miesięcy
Dokument S1	Maksymalnie 2 lata

Wykres słupkowy przedstawia liczbę lekarzy na 10 tysięcy mieszkańców w wybranych krajach.

Wykres słupkowy przedstawia przykładowe koszty opłat własnych za usługi medyczne w Norwegii (w NOK).